نام دیگر کوچ، امید است. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی

دلم را از شادی ها پر کن، تا غرق مهر تو شوم. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی


شادی که با آزار دیگران فراهم شود، جام زهری کشنده است. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی


شادی و امید روان آدمی را می پرورد، گر چه، تن رنجور و زخمی باشد. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی


شادی و بهروزیمان را با ارزش بدانیم، تن رنجور، نیرویی برای ادب و برخورد درست برجای نمی گذارد. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی


کسی که شادی را پاک می کند، روان آدمیان را به بند کشیده است. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی


نگاه به آدم های خندان هم، امید بخش و شادی آفرین است. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی


نگاه و سخنی، که سرشار از مهر و شادی است، پنجره ای است رو به سوی هزاران هزار کهکشان نادیده.... فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی


نوای دل انگیز گیتی را، در بزم ها و شادی ها بشنوید و همراه شوید. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی


خراب کاشانه ای که با نابودی شادی دیگران، بنا شده باشد. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی


اُرُد شادی را در بی بندوباری نمی بیند، شادی آرزوی پاک همه آدمیان است. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی


سرزمین شاد را، هیچ شکستی، ناتوان نمی سازد. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی


غم، سیاهچال توانایی هاست. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی


ستایش غم، تمجید از مرگ است. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی


سرزمین غمزده، میراثی برای آیندگان ندارد. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی